Let op mijn woorden

CLW-06-2020-lo280210h.png

Een kennis van mij speelt hockey. Leuke wedstrijden zijn dat. Maar je moet wel tegen spanning kunnen. Want wat gebeurt er heel vaak? Ze komen eerst achter. Meestal blijft de schade beperkt tot een achterstand van 1-0. Maar soms wordt het ook eerst 2-0 voordat het tijd keert. Dat is namelijk het opmerkelijke aan zijn team: uiteindelijk winnen ze heel veel wedstrijden. Alleen die start is voor het meelevende publiek niet altijd even geruststellend, zeg maar.

Ik moest aan die hockeywedstrijden denken toen ik laatst een oudgediende in de wereld van de Nederlandse ICT sprak. Deze persoon heeft bij enkele zeer grote aanbieders gewerkt en zijn visie heb ik altijd als zeer realistisch ervaren. Toch verschillen we op sommige punten van mening. Zo vindt hij de snelheid waarmede Nederland nieuwe technologie omarmt maar traag. Té traag. Want andere landen zijn meestal veel sneller. Ik denk niet dat hij daarin gelijk heeft. Daarom stel ik ook vaak een tegenvraag: ‘Maar doen die andere landen het uiteindelijk ook beter?’ Voor zover het mogelijk is om van een competitie tussen landen te spreken, denk ik namelijk dat het antwoord ontkennend moet zijn. Sterker nog, ik denk dat we het als Nederland vaak heel goed doen.

Het is een aanpak die kenmerkend is voor ons land. We zijn behoorlijk vooruitstrevend als het gaat om het toepassen van nieuwe technologieën. Maar we hebben ook die andere typisch Nederlandse eigenschap: we letten flink op de kosten. Dus hebben we al heel snel nadat een nieuwe aanpak in de publiciteit komt grote belangstelling voor de (on)mogelijkheden daarvan. Biedt het kansen om sneller of goedkoper te werken? Flexibeler wellicht? Met direct daarna de vraag: maar wat kost dat dan? En hoe optimaliseren we die 2 factoren (opbrengsten en kosten) ten opzichte van elkaar? Is het dan slim om je direct - zoals de Amerikanen vaak doen - op een nieuwe technologie te storten, terwijl er nog geen best practices zijn, geen lessons learned en de valkuilen vaak nog niet zichtbaar zijn? Of doen we zoals bijvoorbeeld de Duitsers? Heel lang wachten totdat de techniek helemaal is uitgekristalliseerd maar er eerlijk gezegd ook nauwelijks meer concurrentievoordeel mee te behalen is?

Nederland heeft daar volgens mij een heel goed optimum in gevonden. We weten vanaf dag 1 hoe een nieuwe technologie in elkaar zit en wat we er mee zouden kunnen. Maar we wachten eerst even af totdat in andere landen de eerste real life-projecten tot stand zijn gekomen. Kunnen we mooi gebruik maken van de lessen die men daar heeft geleerd, zeg maar.

Zo heb ik ook de resultaten van het onderzoek naar SD-WAN gelezen. We publiceren de resultaten daarvan in deze editie van CloudWorks. Daarin is duidelijk te zien: veel belangstelling, maar nog niet heel veel concrete projecten. Maar let op mijn woorden: over enkele jaren struikelen we in ons land over de SD-WAN implementaties. Omdat de voordelen evident zijn, maar we nu eerst nog even willen wachten op de lessons learned.