Tune into the Cloud: Gregor Petri over Ghost Town

gregor-petri-(high-res)

Terwijl American Idol Adam Lambert zich alweer langzaam de hitparade uit zingt met ‘My heart is a Ghost Town’ zien veel enterprises iets anders langzaam maar zeker veranderen in een ghost town, namelijk hun datacenters.

Voor veel IT managers is dit nog even slikken. Weliswaar staat het datacenter bij de meeste bedrijven niet meer op een verhoogde vloer achter glas pal naast de receptie, maar voor veel IT professionals was een rondje door het datacenter toch een beetje thuiskomen. Ik kan me nog goed de teleurstelling van de IT manager bij een in hartje Amsterdam gevestigde bank herinneren toen zijn splinternieuwe mainframe geleverd werd. Dat het nieuwe systeem slechts de helft van de beschikbare ruimte in beslag nam, vond hij nog niet het ergste. Het feit dat de nieuwe server geen tokenring meer ondersteunde maar letterlijk dezelfde ethernet kaart had als zijn net - in het kader van een PC privé project - geleverde PS/2, dat was voor hem de druppel.

Die consumerisatie (de inzet van oorspronkelijk voor consumenten ontworpen technologie voor bedrijven) gaat nog wel even door. En met name de overgang naar SaaS is daar een goed voorbeeld van. Consumenten waren de eerste die in plaats van software aan te schaffen en te instaleren, begonnen met het gebruik van functionaliteit door de browser (beginnend met Hotmail, Facebook, LinkedIn, etc., etc.). En inmiddels bestaat de cloud strategie van veel bedrijven grotendeels uit een lange lijst SaaS applicaties (Office365, Salesforce.com, Concur, Workday, ServiceNow) die allemaal na invoering een stukje ruimte in het datacenter leeg achterlaten.

De impact van SaaS op het datacenter is momenteel dan ook groter dan de impact van migratie van bestaande applicaties naar een Amazon of Azure. Dat laatste (lift en shift migratie) gebeurd namelijk nog niet zoveel. Maar tegelijkertijd komen er ook niet nieuw ontwikkelde applicaties het datacenter meer binnen. Want zelfs bedrijven die nog eigen applicaties ontwikkelen doen dit steeds meer meteen voor de cloud, gebruik makend van publieke platformen zoals AWS, Azure en Force.com voor zowel ontwikkeling als productie.

En zo wordt het bedrijfseigen datacenter steeds leger, tot het moment dat het eigenlijk niet meer economisch is om er zelf een te hebben. Waarna in veel gevallen ofwel zal worden overgegaan op outsourcing of op gebruik van co-location (een third-party datacenter). Het voordeel van die laatste optie is dan weer dat die co-lo locaties “lekker dicht bij de cloud” staan en vaak directe verbindingen met allerlei cloud leveranciers aanbieden. Verbindingen via privé connecties met grote bandbreedte in plaats van via het ‘gevaarlijke en open’ internet.

Is er dan geen scenario waar oud en nieuw harmonisch samenwerken. Een beetje zoals aanstormend talent Adam Lambert afgelopen jaar deed, door op tournee te gaan met de legendarische rock band Queen? Zeker wel, de voorstanders van deze aanpak hebben er zelfs een mooie term voor bedacht: hibrid. Hybrid kan op allerlei manieren geïnterpreteerd worden: hybrid als combinatie van cloud en niet cloud, hybrid als combinatie van private en public cloud, hybrid als pragmatische combi van een beetje dit en een beetje dat. Als we kijken naar auto’s zijn we er inmiddels achter dat hybride voertuigen, zoals de met lage bijtelling gesubsidieerde plug-ins, vaak niet de efficiency halen die ze beloven. Terwijl in de IT het hele idee van hybrid nog grotendeels een belofte is.

Voor echt hybrid succes zullen oud en nieuw heel nauw moeten samenwerken, en - net zoals serieuze artiesten een paar jaar nodig hadden om die amateurs van idols als echte collega’s te accepteren - zien we traditionele IT leveranciers worstelen met de realiteit van een compleet nieuwe generatie concullega’s. Een nieuwe generatie die maar wat graag uitlegt dat hybrid toch echt meer als een transitie strategie dan als een eind doel gezien moet worden.

Ghost Town (2015) is een nummer van Adam Lambert’s derde album ‘The Original High’. Na zijn tweede plaats in de 8e editie van American Idol (mede dankzij zijn vertolking van Bohemian Rapsody) volgden diverse hits, een plaats als jurylid en mentor in Idols 13 en 14 en natuurlijk de samenwerking met Queen, waarbij Lambert de vocalen van legende Freddy Mercury life voor zijn rekening nam.